Amalia Umeda Quartet, Nowoświt
Materiał z debiutanckiej płyty Nowoświt zespołu Amalia Umeda Quartet cechuje spójna, kolektywna współpraca pomiędzy muzykami. Każdy z wykonawców w sposób intuicyjny otwiera nowe płaszczyzny brzmień i nastrojów często robiąc to poprzez niekonwencjonalne wykorzystanie swojego instrumentu. Użycie głosu Amalii wtórującego solówkom skrzypiec podkreśla spójność myśli i ciała w melodiach granych i śpiewanych równocześnie przez artystkę.
Odnajdujemy tu wyraźnie trzy kierunki: mocny styl slavic jazzu wykorzystujący charakterystyczną rytmikę i melodykę brzmienia (użycie burdonu) – energetyczną Miksturę, „bouncujący” Podans czy zatapiającą w nastroju i ewoluującą w formie Modlitwę.
Ponadto bardzo współczesne, otwarte w swojej formie atonalne zabawy kolorem w Atonal. Oraz coś, co mi osobiście najbardziej przypadło do gustu – nurt minimalistyczny (w Wężach czy doskonały dialog skrzypiec i kontrabasu na tle fortepianowego „patternu” w Echoism).
Muzycy występujący na płycie posiadają nieprzeciętny instrumentalny warsztat, każdy z nich ma przestrzeń do pokazania swojego artystycznego indywidualizmu w rozbudowanych muzycznych formach. Bardzo budujące jest to, że liderką zespołu jest kobieta, która w spójnym partnerstwie z męską częścią zespołu realizuje tak świetny projekt. Oby tak dalej!
Aleksandra Rybak-Żymła
Katowice Miasto Ogrodów
Amalia Umeda Quartet - Nowoświt
The material from the debut album Nowoświt by the Amalia Umeda Quartet is characterized by coherent, collective cooperation between the musicians. Each of the performers intuitively opens new levels of sounds and moods, often doing it through unconventional use of their instrument. The use of Amalia's voice to accompany the violin solos emphasizes the coherence of thought and body in the melodies played and sung simultaneously by the artist.
We can clearly find three directions here: a strong style of slavic jazz using the characteristic rhythm and melody of sound (using a bourdon) - an energetic Potion, a "bouncing" Podans or a Prayer that sinks in the mood and evolves in form.
Moreover, very contemporary, atonal games with color in Atonal, open in its form. And something that I personally liked the most - the minimalist trend (in Serpents or the perfect dialogue between the violin and the double bass against the background of the piano "pattern" in Echoism).
The musicians appearing on the album have an outstanding instrumental workshop, each of them has a space to show their artistic individualism in extensive musical forms. It is very encouraging that the leader of the team is a woman who, in coherent partnership with the male part of the team, carries out such a great project. Keep it up!
Aleksandra Rybak-Żymła
Katowice City of Gardens